Otto Kumm

Otto Kumm
	; Otto Kumm w marcu 1943 roku
	SS-Brigadeführer; generał major Waffen-SS
Data i miejsce urodzenia	1 października 1909 ; Hamburg, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	23 marca 2004 ; Offenburg, Niemcy
	Przebieg służby
Lata służby	1934–1945
Formacja	Schutzstaffel
Formacja	Waffen-SS
Jednostki	Pułk SS „Germania”
Stanowiska	dowódca:; 7 Ochotniczej Dywizji Górskiej SS; 1 Dywizji Pancernej SS
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: kampania wrześniowa; operacja Rösselsprung; operacja Frühlingserwachen;
Późniejsza praca	przedsiębiorca, działacz kombatancki
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Otto Kumm (ur. 1 października 1909 w Hamburgu, zm. 23 marca 2004 w Offenburgu) – niemiecki wojskowy, działacz kombatancki, przedsiębiorca i zecer, SS-Brigadeführer, generał major Waffen-SS, dowódca 7 Ochotniczej Dywizji Górskiej SS i 1 Dywizji Pancernej SS, współzałożyciel i przewodniczący HIAG. Uczestnik II wojny światowej.

Życiorys

Otto Kumm przyszedł na świat 1 stycznia 1909 roku, jako piąte, najmłodsze dziecko kupca Eduarda Kumma. W szkole średniej otrzymał kształcenie zawodowe jako zecer, a następnie pracował w drukarni.

1 kwietnia 1934 dołączył do SS-Verfügungstruppe i został przypisany do I Pułku SS Germania.

Jako dowódca pułku Der Führer Dywizji Pancernej Das Reich toczył ciężkie walki obronne w rejonie łuku Wołgi pod Rżewem. Od 6 lutego 1945 do 8 maja 1945 dowódca 1. Dywizji Pancernej SS "Leibstandarte SS Adolf Hitler". Kawaler Krzyża Rycerskiego Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami ("Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes mit Eichenlaub und Schwertern"). Po wojnie został jednym z założycieli i pierwszym przewodniczącym organizacji niemieckich weteranów wojennych z Waffen-SS HIAG.

Kumm zmarł 23 marca 2004 roku w Offenburgu. Wraz z żoną Ilse został pochowany na cmentarzu Stadtfriedhof w Offenburgu^[1].

Odznaczenia

Czarna Odznaka za Rany (8 czerwca 1940)
Srebrna Odznaka Szturmowa Piechoty (10 grudnia 1940)
Złoty Krzyż Niemiecki (29 listopada 1941)
Krzyż Żelazny
- II Klasy (29 maja 1940)
- I Klasy (4 czerwca 1940)
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami
- Krzyż Rycerski (16 lutego 1942)
- 221. Liście Dębu (6 kwietnia 1943)
- 138. Miecze (17 marca 1945)

Przypisy

↑ Gen Otto Kumm (1909-2004) - Find A Grave Memorial [online], www.findagrave.com [dostęp 2021-07-20] (ang.).

Bibliografia

Kumm, Otto. TracesOfWar. [dostęp 2021-07-20]. (ang.).
Kumm, Otto.. ww2gravestone. [dostęp 2021-07-20]. (ang.).

Bibliografia

Berger, Florian: Mit Eichenlaub und Schwertern. Die höchstdekorierten Soldaten des Zweiten Weltkrieges (With oak leaves and swords: the highest decorated soldiers of World War II). Selbstverlag Florian Berger, 2006. ISBN 3-9501307-0-5.
Fellgiebel, Walther-Peer: Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 (The holders of the Knight’s Cross of the Iron Cross, 1939–1945). Friedburg, Germany: Podzun-Pallas, 2000. ISBN 3-7909-0284-5.
Patzwall, Klaus D. and Scherzer, Veit: Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II (The German Cross 1930–1945: History and holders, vol. 2). Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall, 2001. ISBN 3-931533-45-X.

[1] Gen Otto Kumm (1909-2004) - Find A Grave Memorial [online], www.findagrave.com [dostęp 2021-07-20] (ang.).

[1]